Tonąc

Podnoszę alarm.

Niech płynie ścieżką,

dreszczy przebiegających

po moich plecach.

Nic ponad to

nie zbija z drogi.

Jak dziki ogień.

Wznosi tak wysoko.

Wszelka niewinności...

Tonę.

I kto teraz będzie

tym odważnym?

Zatonę.

Lecz nie jako

jedna z wielu.

Lecz nie jako

jedna z tych przystani.

Usłyszysz o te

melodyjne wołania.

Gdy cicho przychodzi...

do Ciebie.

Czuwaj...

O nic się nie martw.

Wstań.

Ze wschodzącym słońcem.

Nie ratuj, daj...

Zatonąć.

Gdy to ty w ocean wpędzasz...

Masz przewagę.

Dając wszystko.

Na tacy...

Co wewnątrz i na zewnątrz.

Powolna zmiana, może...

Pochłonąć.

Głowa do góry, zamknięte oczy.

Masz klucz do tego królestwa.