Przeprosiny

Wybaczcie mi, mamo i tato.

Za włosy do ramion ścięte.

Z gumką zamiast kokardek.

Odręcznie, pośpiechem zwinięte.

Wybaczcie, że tak bez lalek,

A z karabinem w ręce.

Że auta, śrubokręt i młotek.

W spodniach, a nie w sukience.

Wybaczcie, że wole rower,

Góry, wspinaczkę, wodę,

Obdarte kolana, krew z nosa.

Zamiast podziwiać modę.

Wybaczcie, taka już jestem.

Lubię tą swoją dziwotę.

Przynajmniej zerkając w lustro,

Widzę szczęśliwą osobę.