Mam pełna skrzynię wspomnień,
Fotografie bilety, pocztówki.
Chwile ze wspólnej wędrówki.
Tęsknię, dalej się bronię…
O wszystkim zapominam.
Nie tłumacząc nikomu
Wstanę i przed siebie pognam,
Do zapomnianego schronu.
Twoje ślady dalej mam,
Na sobie, w sobie, przy sobie.
Chociaż ranisz.. i tak je zatrzymam.
Pamiętając o każdej wspólnej dobie.
Dzieli nas kilka kroków
I wszystko cośmy wybrali…
Zostało czekać powrotów,
Któreś myśmy zachowali.
Nadejdzie kiedyś dzień,
Wszystko znów będzie tożsame.
Jak feniks zepchnięty w cień,
Uczucie nieumarłe powstanie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz